Astrologia jest praktyką wróżbiarską znaną już w starożytności, która mocno zakorzeniła się również w naszych czasach, w kulturze i zwyczajach koła społeczeństw. Astrologia jest zabobonem, ponieważ twierdzi, że życie i przeznaczenie człowieka uzależnione jest od wpływu gwiazd. Najważniejsze chwile jego życia jak narodziny, ślub czy śmierć są ponoć uwarunkowane od układu gwiazd, ich natury, budowy i pozycji. Trzeba pamiętać, że pozycję gwiazd ustalają astrolodzy na własną rękę, a jest ona niezgodna z ich rzeczywistym położeniem obserwowanym przez astronomów przy pomocy najnowocześniejszych teleskopów. Znaki zodiaku są złudzeniem wzrokowym Trzeba wyraźnie rozróżnić astrologie od astronomii. Astronomia jest nauką ścisłą i dlatego naukowcy astronomowie traktują astrologię jako śmieszny zabobon, świadczący o wielkiej ignorancji jej wyznawców. Jest sprawą oczywistą, że gwiazdy i planety wywierają naturalny wpływ na ludzi. Jak na przykład wybuchy na Słońcu, pory roku, pełnia księżyca. Ale absolutnie nie ma żadnych podstaw, aby twierdzić, że ten wpływ determinuje wolność człowieka i decyduje o jego życiu i śmierci. Naukowcy astronomowie są zdania, że wiedza astrologów zatrzymała się na poziomie średniowiecza. Między innymi dlatego, że opierając się na danych z tamtego czasu, mówią oni o pięciu planetach, które mają wpływ na ludzi. W średniowieczu znano tylko pięć planet, nie znano takich jak Uran, Neptun, Pluton, Chiron i przeszło 2000 małych planet znajdujących się miedzy Marsem i Jowiszem. Ludziom średniowiecza, na skutek złudzenia optycznego, wydawało się, że planety i gwiazdy są położone blisko siebie. Kierując się swoją wyobraźnią zaczęli rozróżniać skupiska gwiazd, które swoją formą przypominały skorpiona, byka, barana itd., i przypisywali im wady i zalety danego zwierzęcia. W ten sposób powstały znaki zodiaku, które są niczym innym jak tylko wymysłem astrologów.

 Z naukowego punktu widzenia stosowanie znaków zodiaku nie ma żadnego uzasadnienia i jest po prostu naiwne i śmieszne. Współcześni astronomowie ustalili, że pozycja znaków zodiaku, którą posługują się dzisiejsi astrologowie, została ustalona w starożytności i uległa przesunięciu o 1/12 koła czyli o jeden znak zodiaku. I tak, gdy astrolog twierdzi, że ktoś urodził się pod znakiem Byka, to faktycznie urodził się on, gdy na niebie był gwiazdozbiór Barana itd. Jest jeszcze inna niedorzeczność w twierdzeniach astrologów, a mianowicie swoje dane dotyczące wpływu gwiazd na cechy charakteru i temperament, obliczają w ten sposób, że traktują moment narodzin jako początek biologicznego życia człowieka. Tymczasem współczesna genetyka mówi nam, że to w chwili poczęcia a nie narodzin powstaje cała konstrukcja genetyczna, określająca przyszły temperament człowieka. Trzeba również pamiętać, że bardzo ogólnikowy sposób formułowania przepowiedni w oparciu o datę narodzin, będzie dla ludzi naiwnych sprawiał wrażenie, że jest wiarygodny.

 Neguje wolność człowieka

 Z Objawienia dowiadujemy się, że każdy człowiek został stworzony na obraz i Boże podobieństwo, co oznacza, że został obdarzony rozumem, wolnością oraz zdolnością do miłości. Twierdzenie astrologów, że to wpływ gwiazd determinuje człowieka w jego decyzjach, zachowaniu i wyznacza jego drogę życia, sprzeciwia się prawdzie o wolności człowieka, którą objawił nam sam Pan Bóg. Determinizm przepowiedni astrologicznych neguje w człowieku wolność, która jest fundamentem jego wielkości i godności. O przyszłości człowieka decydują w pełni jego wolne wybory, a nie niezależny od jego świadomości nieunikniony bieg wydarzeń, spowodowany przez wpływ planet i gwiazd. O przyszłości człowieka nie decydują gwiazdy, lecz jego w wolne wybory dobra lub zła.

 Wybierając życie zgodne z nauką Chrystusa, człowiek idzie drogą prowadzącą do wiecznego szczęścia, jeżeli oddaje się w niewolę zła, idzie drogą prowadzącą do zguby wiecznej. Pan Bóg mówi jasno: "A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje iv ciele swoim, jako plon dala zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne" (Ga 6,8).

 Jeżeli astrologia przypisuje gwiazdom władzę stwarzania ludzkich charakterów oraz kreowania wydarzeń, to w ten sposób ubóstwia kosmiczne siły, czyli głosi panteizm, a także neguje Bożą Opatrzność, czyli nieustanną, czułą opiekę kochającego, osobowego Boga.

 Pewna 30 letnia pani K. od kilku lat przeżywała stan depresji lękowej. Lękała się utraty męża, cierpienia, śmierci. Miała trudności z zasypianiem, nawiedzały ją migreny i bóle psychosomatyczne. Uważała się za katoliczkę wierzącą, ale nie praktykującą. Traktowała Boga jako wszechmocnego władcę, który jest nieczuły na ludzkie cierpienia. Nie mogąc poradzić sobie ze swoim cierpieniem zgłosiła się do wspólnoty terapeutycznej św. Łukasza działającej we Wspólnocie Błogosławieństw. Wyznała tam, że jej rodzina interesuje się astrologią, a ona jest przekonana, że przyszłe wydarzenia w jej życiu są z góry zdeterminowane i nieodwołalnie muszą nastąpić. Okazało się, że cały problem zaczął się, kiedy pewien astrolog przepowiedział jej, że wkrótce rozwiedzie się z mężem. Pani K. przyznała, że kiedy usłyszała przepowiednię, nie było żadnych powodów do rozwodu, ponieważ męża bardzo kochała i żyła z nim w zgodzie. Jednak była przekonana, że przepowiednia musi się spełnić, ponieważ cała jej przyszłość zapisana jest w gwiazdach. Zaczęła z lękiem myśleć o nieuniknionym rozwodzie. Doszło do tego, że chcąc go przyspieszyć, zaczęła szukać kochanka.

 Widać tutaj wyraźnie, jak poprzez przepowiednie astrologiczne działa szatan, sugeruje człowiekowi jak najszybsze wyjście z urojonej sytuacji, zachęcając do szybszego wypełnienia tragicznej przepowiedni. Wiara w astrologię i brak wiary w troskliwą miłość Boga, przyczynił się do powstania depresji lękowej u pani K. Podczas terapeutycznych, modlitewnych spotkań, uświadomiła sobie jak wielkie jest miłosierdzie i szacunek Boga do każdego człowieka, jak tragicznie naiwna jest wiara w astrologię. Pojednanie się z Chrystusem w sakramencie pokuty, codzienna modlitwa i Komunia św. sprawiły, że u pani K. w ciągu kilku tygodni ustąpiły wszystkie symptomy depresji i psychosomatycznych bólów. Oczywiście przepowiedziany przez astrologa rozwód nie tylko, że nie nastąpił, ale dzięki Chrystusowi ich małżeńska miłość jeszcze bardziej się pogłębiła.

 Przykład ten świadczy o tym, do jakich tragedii życiowych może doprowadzić wiara w astrologię.

 Pismo św. o praktykach astrologicznych

 Pan Bóg przestrzegał Naród Wybrany przed przypisywaniem gwiazdom boskiej władzy nad ludzkim życiem. "Gdy podniesiesz oczy ku niebu i ujrzysz słońce, księżyc i gwiazdy, i wszystkie zastępy niebios, obyś nie pozwolił się zwieść, nie oddawał im pokłonu i nie służył, bo Pan, Bóg twój, przydzielił je wszystkim narodom pod niebem" (Pwt 4,19).

 Przypisywanie boskiej mocy gwiazdom, Pismo św. nazywa głupotą: "Głupi już z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie poznali Tego, który jest, patrząc na dzielą nie poznali Twórcy, lecz ogień, wiatr, powietrze chyże, gwiazdy dokoła, wodę burzliwą lub światła niebieskie uznali za bóstwa, które rządzą światem. Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa - winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw -winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę" (Mdr 13,1-5).

 W świetle tajemnicy Wcielenia i nauki Chrystusa widać cały bezsens astrologicznych zabobonów. Pan Jezus objawił nam, że każdy człowiek ma nieskończoną godność i wartość, że jest rzeczywiście wolny i absolutnie nie ma żadnego przeznaczenia zapisanego w gwiazdach. Św. Paweł pisze: "Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cala Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała"(Kol 2,8-9).

 Magisterium Kościoła nieustannie, już od pierwszych wieków chrześcijaństwa, ostrzega wiernych przed wielkim niebezpieczeństwem wróżbiarstwa i astrologii, przed korzystaniem z rad wróżbiarzy, astrologów. Ponieważ w ten podstępny sposób działa Szatan. Jeśli osoba wierząca radzi się jasnowidza lub astrologa i wierzy w ich wróżby i rady, wtedy popełnia grzech śmiertelny. 

Ks. M. Piotrowski TChr

Publikacja za zgodą redakcji

nr 11-12/2000